Π.Ε.Τ.Ι.Ε ( Ταυτότητα, Το Δ.Σ., Θέσεις )

εδομένου ότι συχνά – πυκνά σε κάποιο νοσοκομείο ανακινείται το θέμα των αιμοληψιών σας αναφέρουμε:

Yέκα περίπου χρόνια μετά την έκδοση του Π. $. 163 / 14 – 06 – 1996 περί των επαγγελματικών δικαιωμάτων των Τεχνολόγων Ιατρικών Εργαστηρίων, είμαστε υποχρεωμένοι να επανέλθουμε σ΄ ένα ζήτημα το οποίο έχει επανειλημμένως διχάσει και ταλανίσει τους εργαζόμενους στα Νοσηλευτικά ιδρύματα, και πρόκειται για το θέμα των αιμοληψιών.

Θεωρούμε ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας είδη θα έπρεπε να είχαν μεριμνήσει, ώστε να γίνεται εφαρμογή του Π. Y. που αναφέρεται στην υποχρέωση των Τεχνολόγων που αφορά αυτό το θέμα. Το περιεχόμενο του Π. Y. είναι « ο καταστατικός χάρτης » του επαγγέλματος μας, που ούτε καταστρατηγήσεις, ούτε παρερμηνείες πρέπει να δέχεται. Δεν έχει βέβαια το Π. Y. λογική
«καθηκοντολογίου», με την έννοια της λεπτομερούς καταγραφής πράξεων και δραστηριοτήτων, γιατί ένα τέτοιο κείμενο δεν μπορεί να έχει διαχρονική ισχύ. Κάθε εξειδίκευση του όμως από τις Υπηρεσίες θα πρέπει να ακολουθεί τις αρχές του Π. Y. και αυτή η αρχή πρέπει να τηρείται απαραβίαστα.

Τονίζουμε εδώ ότι οι Τεχνολόγοι Ιατρικών Εργαστηρίων ποτέ δεν αρνήθηκαν την πράξη της αιμοληψίας. Άλλωστε αυτό είναι κάτι το οποίο αναφέρεται στα επαγγελματικά δικαιώματα ως λήψη βιολογικού δείγματος.

Όμως το Π. Y. αναφέρει σαφώς ότι : «οι πτυχιούχοι Τεχνολόγοι Ιατρικών Εργαστηρίων της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ( ΤΕΙ ), με βάση τις εξειδικευμένες επιστημονικές και Τεχνικές γνώσεις τους, έχουν δικαίωμα απασχόλησης σε φορείς που παρέχουν υπηρεσίες σχετικές με το γνωστικό τους αντικείμενο είτε στο (ημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα είτε στον ιδιωτικό τομέα και ειδικότερα στα εξής εργαστήρια:

α. Μικροβιολογικό - Ιολογίας
β. Βιοχημικό
γ. Αιματολογικό
δ. Αιμοδοσίας - Τράπεζας Αίματος
ε. Ανοσολογικό - ιστοσυμβατότητος
στ. Πυρηνικής Ιατρικής ( εργαστήρια μέρος RIA )
ζ. Ορμονολογικό - Ενδοκρινολογικό
η. Τοξικολογικό
θ. Παθολογοανατομικό - Ογκολογικό
ι. Κυτταρολογικό
ια. Γενετικής
ιβ. Μοριακής Βιολογίας
ιγ. Πειραματόζωων
και σε οποιαδήποτε άλλα που έχουν σχέση με το γνωστικό τους αντικείμενο».
Έτσι καθορίζεται επακριβώς ο χώρος εφαρμογής του έργου των Τεχνολόγων Ιατρικών εργαστηρίων χωρίς να χωρά αμφισβήτηση.

Ακόμα αναφέρει : « … Εφαρμόζουν όλες τις σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους που έχουν σχέση με την εκτέλεση των εργαστηριακών εξετάσεων, αξιολογούν το ποιοτικό αποτέλεσμα αυτών ( τεχνογνωσία ) και ο ρόλος τους είναι υπεύθυνος και παράλληλος με το ρόλο των άλλων επιστημόνων του εργαστηρίου. » Ακολουθεί καταγραφή μερικών βασικών δραστηριοτήτων.

Όπως φαίνεται λοιπόν, οι Τεχνολόγοι Ιατρικών Εργαστηρίων έχουν ένα ξεκάθαρο « πεδίο δράσης », στο οποίο πρέπει τα Νοσοκομεία και άλλοι φορείς ναπροσαρμόζουν την στελέχωση και την οργάνωση τους με γνώμονα το Π. Y., έτσι ώστε να ελαχιστοποιούνται τα σημεία τριβής στους εργασιακούς χώρους.

Ειδικότερα, στις περιπτώσεις όπου υπάρχει το ζητούμενο εκτέλεσης αιμοληψιών εκτός εργαστηρίου από Τεχνολόγο Ιατρικών εργαστηρίων, πρέπει ο φορέας που το ζητά, να προσαρμοστεί στα άνωθεν δεδομένα, ώστε να εκλείψει κάθε διαμάχη. Από πουθενά δεν προκύπτει, επαναλαμβάνουμε, ότι οι Τεχνολόγοι Ιατρικών Εργαστηρίων ασκούν έργο πέραν των εργαστηρίων στα οποία ανήκουν.
Κάθε εξανάγκασή τους για λόγους « Υπηρεσιακών Αναγκών » θεωρούμε ότι είναι αντιδεοντολογική και πρέπει να σταματήσει. Εξυπακούεται ότι οι παλαιότερες αποφάσεις Yιευθυντών Νοσοκομείων ή άλλων φορέων που όριζαν διαφορετικά, καθίστανται ανενεργές με την έκδοση του Π. Y. Γι’ αυτό ας προκύψουν νέες που να είναι σύννομες.

Η θέση της Π. Ε. Τ. Ι. Ε. είναι ότι: «Οι Τεχνολόγοι Ιατρικών Εργαστηρίων εκτελούν αιμοληψίες μόνο εντός του χώρου των Εργαστηρίων».
Πέραν τούτου, θεωρούμε αντιδεοντολογική και επικίνδυνη πρακτική οι Τεχνολόγοι Ιατρικών Εργαστηρίων να αφήνουν το χώρο εργασίας για να μεταβούν για αιμοληψία εκτός εργαστηρίου. Ακόμα και κατά την πρωινή βάρδια, η αιμοληψία πρέπει να γίνεται από προσωπικό, το οποίο γνωρίζει καλύτερα την ιδιαιτερότητα και την κατάσταση του ασθενή, ιδιαίτερα όταν τον «κουράρει». Τέλος, ο Τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων ως αναγνωρισμένος επαγγελματίας που είναι πια, πρέπει να αποκτήσει υπόσταση και συγκεκριμένη αποστολή και όχι να μπαλώνει τα διάφορα κενά που υπάρχουν ή προκύπτουν από την κακή προφανώς οργάνωση και ελλιπή λειτουργία των τμημάτων οποιουδήποτε φορέα.

Κλείνοντας αυτήν την παρέμβαση, η Πανελλήνια Ένωση Τεχνολόγων Ιατρικών Εργαστηρίων έχει την βεβαιότητα ότι θα ακολουθηθεί τακτική επίλυσης του θέματος που θα είναι σύμφωνη με το Π. Y. 163 / 14 - 06 - 1996 για τα επαγγελματικά δικαιώματα των Τ. Ι. Ε.