Λίγο πριν από το "λουκέτο" το νοσοκομείο Ρόδου;

Σκοπός μας δεν είναι ούτε να κινδυνολογήσουμε, ούτε να παραστήσουμε τις "Κασσάνδρες". Διότι στην προκειμένη περίπτωση δεν μιλάμε για φήμες ή για προφητείες. Πρόκειται για δεδομένα που βιώνουμε καθημερινά στο νοσοκομείο μας και θα ήταν επικίνδυνο να τοποθετούμε "τον λύχνον υπό τον μόδιον" κοινώς να αποκρύπτουμε ή να συγκαλύπτουμε την πραγματικότητα.

Στόχος μας είναι να ενημερώσουμε για μία ακόμη φορά τους συμπολίτες μας και το Πανελλήνιο για το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται το νοσοκομείο μας στην ακριτική παραμεθόριο και μείζονα αυτή τουριστική περιοχή της Δωδεκανήσου. Μη μπορώντας να εξαιρεθεί από τις οδηγίες της τρόικας για περικοπές στον τομέα υγείας, κλείσιμο 60 τουλάχιστον νοσοκομειακών μονάδων και 661 κλινικών θα υποστεί και αυτό νέα συρρίκνωση με τελικό αποτέλεσμα το παραγόμενο προϊόν δηλαδή η διατήρηση-παροχή υγείας να θυμίζει πλέον Ακτή του Ελεφαντοστού με όλη την συμπάθειά μας στην μακρινή αυτή χώρα. Όπως άλλωστε γνωρίζεται το "υγειονομικό" τους σύστημα στηρίζετε στην προσφορά οργανώσεων όπως η UNICEF για εξεταστικά γάντια, ξύλινα γλωσσοπίεστρα, αντιδραστήρια, σύριγγες, επιθέματα, ουροσυλέκτες κ.α. Σε εμάς στοιχειώδεις μικροβιολογικές-αιματολογικές εξετάσεις (CRP, καλλιέργειες, σίδηρος, φεριτίνη, έλεγχος ορμονών θυρεοειδούς κ.α.) δεν εκτελούνται σε ημερήσια βάση, ποια η ομοιότητα; λείπουν δε πολλά άλλα όπως ορθοπεδικά και χειρουργικά υλικά, η ορθοπεδική κλινική αδυνατεί να αντιμετωπίσει περιστατικά που χρειάζονται χειρουργείο λόγω έλλειψης υλικών. Το ίδιο ισχύει κατ' αναλογία και για όλες τις χειρουργικές κλινικές και τα τμήματα. Οι γιατροί επαιτούν ακόμα και το χαρτί συνταγογράφησης με τα στοιχεία του νοσοσκομείου. Επίσης ο εξοπλισμός βρίσκεται στα όρια της λειτουργίας του όπως ο "γνωστός" για τις βλάβες του αξονικός τομογράφος με τις 50000 και πλέον εξετάσεις που ήδη παρουσιάζει "μουσειακό ενδιαφέρον", κατά τη διάρκεια δε όλης της προηγούμενης εβδομάδος ήταν αδύνατο να γίνει οποιαδήποτε αξονική τομογραφία, γιατί η λυχνία «απεβίωσε» κι αυτή λόγω προχωρημένου γήρατος. Άλλα μηχανήματα όπως ο εγκεφαλογράφος, οι αναπνευστήρες στην Μ.Ε.Θ., σπιρόμετρο, σχισμοειδής λυχνία απλά δεν λειτουργούν.

Έχοντας ως δεδομένα τα προαναφερθέντα γίνεται κατανοητό ότι η γενικότερη αλλά και η επιμέρους λειτουργία του νοσοκομείου όπως η εφημέρευση δεν είναι η ζητούμενη-ασφαλής ούτε για τους ασθενείς αλλά ούτε και για τους γιατρούς.

Εάν αυτά δεν προοιωνίζουν το κλείσιμο του νοσοκομείου, τότε τι υποδηλώνουν;
Αν μιλούσαμε για έναν χ νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου (όπως τα νοσοκομείο) με ψ προϊόν που αποφασίζεται ότι πρέπει να κλείσει προσέξτε τα παρακάτω:

1ο βήμα: εγκαταλείπετε σκόπιμα ώστε να καταρρεύσει κλείνοντας την χρηματοδότηση κοινώς το οξυγόνο .
2ο βήμα: εξαιτίας της σταδιακής εξαθλίωσης του η ιδέα του κλεισίματος αρχίζει να ωριμάζει και να θεωρείται μονόδρομος
3ο βήμα: η υπολειτουργία δημιουργεί αγανάκτηση στον κόσμο ο οποίος αρχίζει να εύχεται την κατάργησή του
4ο βήμα: ανακοινώνεται το κλείσιμο και η επαναλειτουργία υπό διαφορετικό καθεστώς.
Θα βρεθούν μάλιστα και μερικοί που θα αισθανθούν ανακούφιση, θα πανηγυρίσουν και θα συγχαρούν την όποια δημόσια αρχή για τη γενναία απόφαση που πήρε και απάλλαξε τον τόπο από το πρόβλημα.

Μήπως κάπου εδώ βρισκόμαστε και εμείς;

Εδώ όμως δεν έχουμε να κάνουμε με ένα συνηθισμένο οργανισμό δημοσίου δικαίου, έχουμε να κάνουμε με νοσοκομείο που σημαίνει υγεία που σημαίνει ανθρώπινη ζωή και τέτοιες αλχημείες είναι επικίνδυνες. Η παροχή υγείας είναι κοινωνικό αγαθό, όλοι έχουν δικαίωμα πρόσβασης σ' αυτή. Τα έχουμε πει άλλωστε πολλάκις. Όταν κάποιος είναι υγιής λογικοφανές είναι τα προαναφερθέντα να μην τον "ακουμπούν". Ρωτείστε όμως πως αντιλαμβάνονται αυτή την πραγματικότητα χιλιάδες ασθενείς, οι συγγενείς τους και οι λειτουργοί της υγείας! Αναρωτιέστε τα ατελείωτα ψυχικά αποθέματα και τους υπερβολικούς οικονομικούς πόρους που χρειάζονται στον αγώνα τους να κερδίσουν λίγη ακόμα ζωή; Εάν αυτά τα θέματα οι υπεύθυνοι δεν μπορούν να τα διαχειριστούν, να παραιτηθούν. Οι νοσοκομειακοί γιατροί, το νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό δεν πρόκειται να γίνουν σε τέτοιες αλχημείες ούτε συνεργοί, ούτε συνοδοιπόροι με τη σιωπή τους. Πολύ δε περισσότερο δεν θα δεχτούν να γίνουν επιπλέον και εξιλαστήρια θύματα. Οι νοσοκομειακοί γιατροί αποτελούν το πλέον εξειδικευμένο προσωπικό που εργάζεται στο Ελληνικό δημόσιο. Είναι στην νπλειονότητάτους μάχιμοι επιστήμονες και εργάζονται σε άκρως αντίξοες και ανθυγιεινές συνθήκες αδιαλείπτως ώστε να διασφαλίζουν την περίθαλψη του Ελληνικού λαού, έχοντας ήδη υποστεί τεράστιες απώλειες στις αποδοχές τους που αγγίζουν το 40%. Για όλα αυτά αλλά και για την απόφαση να περικοπεί επιπλέον 18% από το ειδικό ιατρικό μισθολόγιο η σύγκρουση με τη κυβερνητική πολιτική υγείας θα είναι μετωπική και παρατεταμένη.

Αποφασίζουμε :

Στηρίζουμε δυναμικά τις δράσεις που αποφάσισε η Ο.Ε.Ν.Γ.Ε. από τη Δευτέρα 17 Σεπτέμβρη ξεκινάμε επίσχεση εργασίας. Χωρίς επαρκή χρηματοδότηση και προσωπικό το νοσοκομείο μας καταρρέει.
ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ, ΠΟΤΕ; ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ; ΠΟΙΟΙ